Projektując łazienkę dla niepełnosprawnych w przestrzeni publicznej należy pamiętać o wielu ograniczeniach i utrudnieniach, z jakimi na co dzień muszą zmagać się osoby o ograniczonej funkcji ruchowej. Czy to korzystając z wózka inwalidzkiego, kuli czy innych pomocy przy poruszaniu się, osoby niepełnosprawne powinny być w dalszym ciągu w stanie korzystać wygodnie z toalety w centrum handlowym, hotelu, na basenie czy w zakładzie pracy. O czym należy pamiętać, projektując tego typu infrastrukturę?
Bezpieczeństwo i wygoda w łazience dla niepełnosprawnych
Projekt łazienki dla niepełnosprawnych powinien uwzględniać potrzeby osób cierpiących z powodu różnych ograniczeń mobilności, nie tylko tych poruszających się o kulach czy na wózku inwalidzkim. Z tego też względu wszystkie kabiny, pomieszczenia i korytarze dojazdowe do łazienki dla niepełnosprawnych powinny zawsze zapewniać przestrzeń manewrową o minimalnych wymiarach 1,5m x 1,5m, posiadać niezbędne uchwyty ułatwiające korzystanie z urządzeń sanitarnych oraz dostosować wysokość ich zawieszenia do fizycznych możliwości i potrzeb osób niepełnosprawnych.
Łazienka stworzona z myślą o osobach niepełnosprawnych zakłada, że osoba taka będzie w stanie poruszać się po niej całkowicie samodzielnie. Oznacza to, że wszelkie urządzenia sanitarne oraz uchwyty wspomagające poruszanie się po łazience powinny być przygotowane z myślą o wygodzie i bezpieczeństwie użytkownika. Uchwyty muszą być solidne, wytrzymać ciężar całego ciała użytkownika, a ich rozmieszczenie nie może być przypadkowe. Nawet uchwyty i siedziska pod prysznicem powinny być zaplanowane tak, by osoba niepełnosprawna mogła samodzielnie wejść do prysznica i wyjść z niego, przesiadając się na wózek czy chwytając za kule.
Wymiary w łazienkach dla niepełnosprawnych
Ze względu na potrzeby osób z ograniczeniami ruchowymi i tych poruszających się na wózkach inwalidzkich, toalety dla niepełnosprawnych projektuje się z uwzględnieniem osób korzystających z wózków i wymagających większej przestrzeni poruszania się. Miska toalety powinna być zawieszona na wysokości wózka, a więc ok. 45-50 cm od ziemi.
Z takiej wysokości z powodzeniem skorzysta osoba poruszająca się o kulach czy o własnych siłach, ale też chory poruszający się na wózku. Dla wygody użytkownika, papier toaletowy obok miski toalety powinien znaleźć się na wysokości ok. 100 cm od podłogi, a uchwyty ułatwiające poruszanie się na wysokości ok. 80 cm od ziemi. Pozostałe wymiary obowiązujące w toaletach dla niepełnosprawnych to wysokość umywalki (80cm od podłogi), wolna przestrzeń pod umywalką (min. 67 cm na wysokość wózka inwalidzkiego) i szerokość drzwi, która nie powinna być mniejsza niż 90 cm.
Ze względu na korzystanie w toaletach z wózków inwalidzkich, obok każdej toalety powinno znaleźć się miejsce na odstawienie wózka inwalidzkiego, dające możliwość wygodnego przesiadania się na misę toalety. W wielu przypadkach stosuje się uchwyty składane, które pozwolą na wygodniejsze poruszanie się. Coraz rzadziej spotyka się w toaletach dla niepełnosprawnych zamknięte kabiny, ale jeśli wykorzystanie takich jest konieczne, ich wielkość powinna być odpowiednio dostosowana do opisanych wyżej wymogów.
Kabiny prysznicowe w toaletach dla niepełnosprawnych
Zastosowanie prysznica w łazience dla niepełnosprawnych jest szczególnym rozwiązaniem pozwalającym na zachowanie właściwiej higieny. Zastosowane tu kabiny prysznicowe powinny spełniać wszelkie opisane wyżej standardy, pozostawiać miejsce na bezpieczne zaparkowanie wózka inwalidzkiego i poruszanie się wzdłuż poręczy.
W kabinie musi znaleźć się też siedzisko pod prysznic, montowane w ścianie bądź ruchome, a jeśli zastosowany jest brodzik, w łazience dla niepełnosprawnych możliwe jest wykorzystanie tylko modeli bezprogowych. Dodatkowo warto zadbać o to, by słuchawka prysznica czy kurki do jego obsługi nie były zawieszone zbyt wysoko i dawały możliwość zawieszenia słuchawki na ścianie na wysokości wygodnej i dostępnej także z pozycji siedzącej.